فرمولاسیون خمیر دندان

لیست انواع فرمولاسیون

فرمولاسیون محصولات شیمیایی

فرمولاسیون محصولات شوینده

فرمولاسیون محصولات آرایشی و بهداشتی

فرمولاسیون انواع چسب

فرمولاسیون محصولات خودرویی

فرمولاسیون انواع تینر ، رنگ و حلال

فرمولاسیون محصولات صنایع غذایی

راه اندازی خط تولید

یکی از پرکاربرد ترین محصولات بهداشتی در سبد خرید تمام خانواده ها، خمیر دندان است که پیوند تنگاتنگی با سلامت دهان و دندان انسان دارد.مواد شیمایی متعددی
در فرمولاسیون خمیر دندان استفاده میشود که عبارتند از سدیم هگزا متا فسفات، بی کربنات سدیم ، سدیم لوریل سولفات ، گلیسیرین ، سوربیتول ، پروپیلن گلیکول و…
با فرمول 3 همراه شوید تا بیشتر راجب فرمولاسیون خمیر دندان بدانید!

تاریخچه خمیر دندان

سابقه تمیز کردن دندان به حدود 4000 سال پیش باز می گردد، درست زمانی که از مواد خشن مانند استخوان ماهی، شن و ماسه های ریز، پوسته سخت گیاهان و…
برای پاک کردن و بلند کردن لکه ها از روی دندان استفاده می شد، رفته رفته برخی اعراب متوجه شدند که استفاده از شن و ماسه به مینای دندان آسیب می رساند
بنابراین دنبال جایگزینی برای آن بودند.

خمیر دندان در قرن 19

تا قرن ۱۹خمیر ساخته شده از هیدروژن پراکسید و جوش شیرین برای استفاده با مسواک توصیه می‌شد. خمیردندان‌های پیش-مخلوط برای اولین بار در قرن نوزدهم به
بازار عرضه شد، اما تا جنگ جهانی اول به محبوبیت پودرهای دندانی رایج دست پیدا نکردند.

طی این سالها میلر و جنکینز، خمیردندانی را با برند کولینوس ساختند که اولین خمیردندان ساخته شده حاوی مواد ضدعفونی کننده بود. این خمیر دندان در ابتدا موفقیت چشمگیری نداشت. ۱۷سال پس از پیشرفت اولیه و انجام آزمون‌های کلینیکی بسیار، جنکینز بازنشسته شد و تولید و توزیع این محصول را به پسرش واگذار کرد.
او اولین خمیردندان تیوپی را در سال ۱۹۰۸به بازار مصرف عرضه نمود. با گذشت چند سال این شرکت در آمریکای شمالی، آمریکای لاتین، اروپا و خاور دور گسترش یافت.
پس از گذشت حدودا 30 سال کولینوس در ۲۲کشور تولید و در بیش از ۸۸کشور فروخته می‌شد. در سال ۱۹۹۵شرکت کولگیت پالمولیو کمپانی عرضه‌کننده کولینوس را
به قیمت یک میلیارد دلار خریداری کرد.

خصوصیات یک خمیر دندان خوب

۱- دارای قدرت پاک کنندگی مناسب بوده و هیچ گونه آسیبی برای مینای دندان، لثه، لایه های مخاطی و یا دهان ایجاد نکرده و با پوست و مخاط دهان سازگار باشد.

۲- دارای بافت نرم و یکنواخت بوده در اثر فشار معمولی و در دمای اتاق به راحتی از تیوپ خارج شده و بر روی مسواک پخش شود.

۳- دارای بسته بندی مناسب و سالم باشد.

۴- در مدت زمان مصرف از لحاظ فیزیکی، شیمیایی پایدار بوده و تغییری در شکل ظاهری آن پدیدار نگردد

مواد تشکیل دهنده خمیردندانها:

ساینده
مرطوب‌کننده
کف کننده
ژل کننده
شیرین کننده
طعم دهنده
نگهدارنده
ترکیبات فلوئوردار
رنگ
ترکیبات درمانی یا مواد فعال
آب
تری کلوسان

ساینده

همانطور که از اسم آن پیداست، کاربرد مواد ساینده،برداشتن لایه های چسبنده از روی سطح دندانها می باشد. از مهم‌ترین و پر کاربرد مواد ساینده موجود
در انواع خمیردندان می‌توان به سیلیکای هیدراته (SiO2)، دی کلسیم فسفات دی هیدرات (CaHPO4.2H2O) و کربنات کلسیم (CaCO3)اشاره کرد.

مرطوب‌کننده

ترکیبات نگهدارندهٔ رطوبت جهت جلوگیری از خشک شدن خمیر و سفت و غیرقابل مصرف شدن آن بکار می‌روند. این ترکیبات در عین حال خصلت پلاستیکی و
براق‌کنندگی نیز به خمیردندان می‌دهند. در حال حاضر پرکاربردترین ترکیبات نگهدارندهٔ رطوبت در خمیردندان گلیسرین و محلول سوربیتول ۷۰٪می‌باشند.
همچنین از ترکیباتی نظیر پلی اتیلن گلیکولها و پلی پروپیلن گلیکول‌ها نیز به‌طور جزئی در فرمولاسیون خمیردندان‌ها استفاده می‌شود.

مواد کف کننده

این ترکیبات به دلیل ایجاد حساسیت همیشه با دقت خاصی در فرمولاسیون خمیردندان‌ها به کار می‌روند. به همین خاطر محدودیت‌های بسیاری در انتخاب یک ترکیب
کف‌کننده در خمیردندان وجود دارد. وظیفه یک ترکیب کف‌کننده در خمیردندان حذف لایهٔ سطحی از روی دندان با کاهش کشش سطحی می‌باشد. دیگر مزیت استفاده از مواد کف‌کننده تعلیق و حذف باقی‌مانده مواد غذایی، پروتئین و دیگر ترکیباتاز روی دندانها می‌باشد.

پر مصرف‌ترین ترکیب شوینده و کف کنندهٔ موجود در خمیردندان‌ها در حال حاضر سدیم لوریل سولفات (SLS) می‌باشد. این عامل فعال سطحی با فرمول بسته (ROSO3Na) از
برشی از الکل‌های طبیعی سنتز می‌شود. دربارهٔ مضرات این ترکیب بررسی‌های مختلفی توسط کمیسیون اتحادیهٔ اروپائی در جریان بوده اما تاکنون هیچ نهاد بین‌المللی مرجع
مانند FDA یا EC ممنوعیتی برای کاربرد آن در خمیردندان اعلام نکرده‌است.

عوامل ژل کننده

ترکیبات ژل‌کننده که باعث چسبندگی مواد می شود، کلوئیدهای هیدروفیل یا آبدوستی هستند که در فاز آبی خمیردندان پخش و حل شده و برای جلوگیری از دوفاز شدن خمیردندان و پایداری فیزیکی آن لازم می‌باشند. این ترکیبات شاید متنوع‌ترین ترکیب کاربردی در خمیردندان باشند و انتخاب آن‌ها تأثیر بسزایی بر خصوصیاتی چون قابلیت پخش
خمیر در دهان، تشکیل کف و از همه مهم‌تر آزاد شدن اجزاء طعم دهنده می‌گذارد. برخی از مهم‌ترین انواع ترکیبات ژل‌کننده سدیم کربوکسی متیل سلولز، کاراژینان، زانتان و
کربومر می‌باشد.

شیرین کننده

وجود شیرین‌کننده برای پذیرش محصول نهایی خمیردندان بسیار مهم است. خمیردندان باید نه خیلی شیرین و نه خیلی تلخ باشد. همچنین ترکیبات شیرین‌کننده باید در
ترکیب با عوامل طعم دهنده اثر هم افزایی داشته باشند. در حال حاضر مهم‌ترین و کاربردی‌ترین شیرین کنندهٔ مصرفی در خمیردندان سدیم ساخارین است که به میزان کمتر از نیم درصد در فرمولاسیون محصول بکار می‌رود. دی‌اتیلن گلیکول یک طعم‌دهندهٔ شیرین اما سمی است که اضافه کردن آن در خمیر دندان‌های ساخته‌شده در چین منجر به
فراخوانی برندهای مختلف که حاوی این ترکیب شیرین اما خطرناک در محصولات خود بودند در سال ۲۰۰۷میلادی از چند کشور شد. اعتراض جهانی باعث شد تا
مقامات چینی به‌طور کلی استفاده از این ترکیب را در همهٔ خمیر دندان‌ها ممنوع نمایند.

مواد نگهدارنده

نگهدارنده ها به منظور جلوگیری از رشد باکتری ها و خراب شدن خمیردندان اضافه می شوند . اگر این ترکیبات به خمیر دندان افزوده نمیشدند، باید خمیردندان ها را در
یخچال نگهداری می کردیم که در اینصورت برای کسانی که دندان های حساسی نسبت به سرما دارند، اذیت کننده میشد. به لطف نگهدارنده ها می توان چندین ماه
خمیردندان را در دمای اتاق نگهداری کرد همچنین مواد نگهدارنده جهت کاهش دادن عفونت های بین لثه و دندانها نیز به کار می رود.

رنگ ها

رنگ ها به خمیردندان ظاهری جذاب می دهند. خمیردندان ها بصورت طبیعی ظاهری بسیار بدرنگ دارند که با اضافه کردن رنگ می توان این مشکل را حل کرد.