فرمول تنباکو معسل

1. سیب (Apple): تنباکو معسل با طعم سیب، که به عنوان یکی از محبوب‌ترین انواع تنباکو میوه‌ای شناخته می‌شود، در بازار قابل یافتن
   است.
2. آناناس (Pineapple): تنباکو معسل با طعم آناناس نیز محبوبیت دارد و می‌توان آن را در فروشگاه‌ها یا آنلاین پیدا کرد.
3. هلو (Peach): تنباکو معسل با طعم هلو نیز یکی از محبوب‌ترین گزینه‌هاست و در بازار قابل دسترسی است.
4. توت فرنگی (Strawberry): تنباکو معسل با طعم توت فرنگی نیز یکی از انواع موجود در بازار است.
5. خرما (Date): برخی تولیدکنندگان تنباکو معسل با طعم خرما را نیز تولید می‌کنند.
6. مانگو (Mango): تنباکو معسل با طعم مانگو نیز ممکن است در بازار موجود باشد.
7. انبه (Guava): تنباکو معسل با طعم انبه نیز گاهی در بازار قابل یافتن است.

گلیسیرین (از یونانی γλυκερός – “شیرین”، گلیسرول، پروپانتریول-1،2،3، E422) به ترکیبات آلی، ساده ترین نمایندگان الکل های تری هیدریک اشاره دارد. این مایع چسبناک، شفاف و شربتی است که طعم شیرینی دارد و غیر سمی است.

گلیسیرین اولین بار در اواخر قرن 18 در فرآیند صابونی سازی چربی ها در حضور اکسیدهای سرب به دست آمد. کاشف این ماده را کارل ویلهلم شیله (شیمیدان-داروساز سوئدی) می دانند. سهم عمده گلیسیرین از صابون سازی چربی ها تا به امروز بدست می آید.

در بدن، گلیسرول نقش مهمی در تشکیل گلوکز در کبد ایفا می کند (گلوکونئوژنز).

این ماده به طور فعال در صنایع غذایی (افزودنی E422) به عنوان تثبیت کننده استفاده می شود که به تنظیم درجه ویسکوزیته و قوام محصولات غذایی و همچنین به عنوان یک امولسیفایر کمک می کند.

گلیسیرین در پزشکی، تولید تنباکو، کشاورزی، تولید مواد شیمیایی خانگی، آرایشی و بهداشتی و بسیاری از زمینه های دیگر استفاده می شود.

به عنوان مکمل غذایی برای سرفه، مشکلات چشم و عروق خونی، یبوست و افزایش فشار داخل جمجمه مصرف می شود. همه اینها کاملاً به توصیه پزشک است.

گلیسیرین به دلیل خاصیت حفظ رطوبت در بسیاری از کرم ها، لوسیون ها، ماسک ها و سایر مواد آرایشی وجود دارد. محصولات مبتنی بر آن به طور موثر پوست و مو را مرطوب و نرم می کنند. این ماده یک لایه محافظ روی سطح ایجاد می کند که به حفظ رطوبت کمک می کند و از کم آبی بدن جلوگیری می کند.

گلیسیرین را می توان در پمادها و کرم های دارویی نیز یافت.

مایع بی رنگ، چسبناک و بی بو. طعم شیرینی دارد و به همین دلیل نام آن ( یونانی γλυκερός  – شیرین) است. دارای جرم مولی 92.09 گرم بر مول، چگالی نسبی د420= 1.260، ضریب شکست nD20= 1.4740. نقطه ذوب 17.9 درجه سانتیگراد است، در 290 درجه سانتیگراد می جوشد، تا حدی تجزیه می شود. هیگروسکوپیک ، آب را تا 40 درصد وزن خود از جو جذب می کند. با آب، متانول ، اتانول و استون به هر نسبت قابل اختلاط است ، اما در اتر و کلروفرم نامحلول است، اگرچه می تواند در مخلوط آنها با اتانول حل شود ^[2] . گلیسیرین در چربی ها، بنزین، بنزن حل نمی شود، اما حلال بسیاری از مواد معدنی و آلی است: نمک ها، قلیاها، قندها.

هنگامی که گلیسیرین در آب حل می شود، گرما آزاد می شود و انقباض رخ می دهد – کاهش حجم محلول. مخلوط گلیسیرین با آب دارای نقطه ذوب قابل توجهی کمتر از هر یک از مواد جداگانه است، به عنوان مثال، با محتوای جرمی گلیسیرین 66.7٪، مخلوط آن با آب در دمای -46.5 درجه سانتیگراد یخ می زند ^[2] .

با نفتالین ، مشتقات آن و تعدادی مواد دیگر آزئوتروپ ها را تشکیل می دهد ^[2] .

خواص شیمیایی ویرایش کنید

خواص شیمیایی گلیسرول نمونه ای از الکل های پلی هیدریک است .

برهمکنش گلیسرول با هالیدهای هیدروژن یا هالیدهای فسفر منجر به تشکیل مونو و دی هالوهیدرین می شود.

گلیسرول با اسیدهای کربوکسیلیک و معدنی حاوی اکسیژن برای تشکیل استرهای مربوطه استری می شود . بنابراین، با اسید نیتریک، گلیسیرین تری نیترات – نیتروگلیسیرین (در سال 1847 توسط Ascanio Sobrero به دست آمد ) تشکیل می دهد که در حال حاضر در تولید باروت بدون دود استفاده می شود .

هنگامی که آب می شود، آکرولئین سمی را تشکیل می دهد :

HOCH2CH(اوه)-CH2اوه⟶اچ2سی=CH-CHO+2اچ2O،

و به گلیسرآلدئید اکسید می شود CH2اوهچوچودی هیدروکسی استونCH2OHCOCH2اوه یا اسید گلیسیریک CH2OHCHOHCOOH.

استرهای گلیسرول و اسیدهای کربوکسیلیک بالاتر – چربیها متابولیتهای مهمی هستند ؛ فسفولیپیدها – گلیسریدهای مخلوط اسیدهای فسفریک و کربوکسیلیک – نیز از اهمیت بیولوژیکی قابل توجهی برخوردارند  .

اعلام وصول ویرایش کنید

گلیسرول اولین بار در سال 1779 توسط Carl Wilhelm Scheele با صابون سازی چربی ها در حضور اکسیدهای سرب به دست آمد ^[3] . بخش عمده ای از گلیسیرین به عنوان یک محصول جانبی در طی صابونی شدن چربی ها به دست می آید ^[4] .

بیشتر روش های مصنوعی برای تولید گلیسیرین مبتنی بر استفاده از پروپیلن به عنوان محصول اولیه است. با کلرزنی پروپیلن در دمای 450 تا 500 درجه سانتیگراد، آلیل کلرید به دست می آید ؛ به عنوان مثال، هنگامی که اسید هیپوکلرو به آن اضافه می شود ، کلروهیدرین ها تشکیل می شوند.ClCH2CHOHCH2Cl که وقتی با قلیایی صابونی می شوند به گلیسرول تبدیل می شوند:

ClCH2CHOHCH2Cl+2NaOH⟶OHCH2CHOHCH2اوه+2NaCl

روش های دیگر بر اساس تبدیل آلیل کلرید به گلیسرول از طریق دی کلروهیدرین یا آلیل الکل است . همچنین روشی شناخته شده برای تولید گلیسرول از طریق اکسیداسیون پروپیلن به آکرولئین وجود دارد . هنگام عبور مخلوطی از بخار آکرولئین و ایزوپروپیل الکل از یک مخلوطZnO  -MgO کاتالیزور الکل آلیک تولید می کند. در دمای 190-270 درجه سانتیگراد در محلول آبی پراکسید هیدروژن به گلیسرول تبدیل می شود.

گلیسیرین را می توان از محصولات هیدرولیز نشاسته ، آرد چوب، هیدروژنه شدن مونوساکاریدهای حاصل یا تخمیر گلیکولی قندها نیز به دست آورد. گلیسیرین نیز به عنوان یک محصول جانبی در تولید سوخت های زیستی به دست می آید.

نقش بیولوژیکی ویرایش کنید

گلیسرول در گلوکونئوژنز (فرایند تشکیل گلوکز در کبد) استفاده می شود. تحت تأثیر آنزیم های کبدی، گلیسرول به طور متوالی به گلیسرآلدئید-3-فسفات، دی هیدروکسی استون فسفات، گلیسرآلدئید تری فسفات تبدیل می شود که بیشتر در زنجیره گلیکولیز شرکت می کند ^[5] .

گلیسرول توسط مخمر سنتز می شود و مقدار آن به شرایط کشت آنها بستگی دارد ^[6] . در مقادیر کم، گلیسیرین در طی تخمیر مواد شراب تشکیل می شود و رنگ شیرینی به آنها می دهد. بالاترین غلظت گلیسرول، حدود 10 گرم در لیتر، در شراب های شیرین، به ویژه شراب های بوتریتیزه شده وجود دارد.

در پزشکی ویرایش کنید

محتوای گلیسرول در سرم انسان منعکس کننده غلظت تری گلیسیرید و مجموع اسیدهای چرب اشباع، اسیدهای چرب مونو و اسیدهای چرب غیراشباع است که در ترکیب لیپوپروتئین های با چگالی بسیار کم (VLDL) ساخته شده اند. سطح گلیسرول نشان دهنده نقض جذب توسط سلول های اسیدهای چرب تک و اشباع در ترکیب VLDL است. سطوح بالای گلیسرول در پلاسمای خون و VLDL یک عامل خطر پیش آگهی نامطلوب تر از سطح کلسترول بالا است ^[7] . گلیسرول پیری را تسریع می کند ^[8] [9] .

مشتقات گلیسرول ویرایش کنید

گلیسیرید ویرایش کنید

مدل توپی تری گلیسیرید. اکسیژن با رنگ قرمز، کربن به رنگ سیاه و هیدروژن با رنگ سفید مشخص شده است.

تری گلیسیریدها (چربی ها) مشتقات گلیسرول هستند و زمانی تشکیل می شوند که اسیدهای چرب بالاتری به آن اضافه شود. تری گلیسیریدها اجزای مهمی در فرآیند متابولیک موجودات زنده هستند. آنها آبگریز و نامحلول در آب هستند ، زیرا گروه های هیدروکسیل گلیسرول با باقی مانده های اسید چرب کم قطب جایگزین می شوند .

کاربرد ویرایش کنید

دامنه کاربرد گلیسیرین متنوع است: صنایع غذایی، تولید تنباکو، سیگارهای الکترونیکی، صنایع پزشکی، تولید مواد شوینده و آرایشی، کشاورزی، صنایع نساجی، کاغذ و چرم، تولید پلاستیک، صنعت رنگ و لاک.

گلیسیرین جزء بسیاری از غذاها، کرم ها و لوازم آرایشی است ^[10] . در صنعت آرایشی و بهداشتی، گلیسیرین به عنوان یک جزء نگهدارنده رطوبت، نرم کننده و مرطوب کننده استفاده می شود. همچنین می تواند به عنوان حلال، تنظیم کننده ویسکوزیته و امولسیفایر عمل کند.

گلیسیرین از گروه تثبیت کننده هایی است که خاصیت حفظ و افزایش درجه ویسکوزیته و قوام محصولات غذایی را دارند. به عنوان یک افزودنی غذایی E422 ثبت شده است و به عنوان یک امولسیفایر استفاده می شود که با کمک آن مخلوط های غیر قابل اختلاط مختلف مخلوط می شود.

از آنجایی که گلیسیرین به خوبی ژل می شود و بدون بو یا بخار می سوزد، از آن برای ساخت شمع های شفاف با کیفیت بالا و پایه مایع مورد استفاده در ماشین های دود استفاده می شود.

در گذشته از گلیسیرین برای ساخت دینامیت استفاده می شد ^[11] .

در سالهای اخیر ، گلیسیرین به همراه پروپیلن گلیکول به عنوان مؤلفه اصلی تهیه مایع و کارتریج برای سیگارهای الکترونیکی استفاده شده است .

این ماده در کرایبیولوژی و کرایونیک به عنوان مؤلفه اصلی محافظت کننده های نافذ محبوب برای محافظت از کرایوپرزی آماده سازی آناتومیکی ، بافتهای بیولوژیکی و ارگانیسم ها استفاده می شود.

سخن پایانی:

در مقاله بالا در ارتباط با فرمولاسیون تنباکو معسل توضیح داده شده که شما می توانید برای تهیه این فرمولاسیون با شماره های ذکر شده در
ذیل تماس حاصل فرمایید.